Zakończenie 2Q23 to okres weryfikacji rynku energetycznego i paliwowego po powrocie do stabilizacji podaży i eliminacji „czarnych łabędzi” jakimi bez wątpienia był Covid-19 i napaść Rosji na Ukrainę. Ceny surowców energetycznych tj. ropy są niższe o ok. 20-30 % wobec cen ze stycznia 2022 r., a gazu na bardzo podobnych poziomach jak właśnie w styczniu 2022 r.

O cenach nie decyduje już ograniczona podaż przy szalejącym popycie i niepewności dostaw, a raczej ograniczony popyt związany z koniecznością minimalizowania bezpośredniego zużycia ze względu na koszty oraz spowolnienie gospodarek walczących z inflacją, ograniczania inwestycji oraz jednoczesnym rozwojem energetyki odnawialnej.
To wcale nie oznacza, że żyjemy już w stabilnym systemie rynku ropy i surowców. Jak podaje np. OPEC w swoim ostatnim miesięcznym raporcie (13 czerwca 2023 r.) mimo, że ogólny poziom zapasów w 1Q23 w krajach OECD zwiększył się o jeden dzień wobec 4Q22 (z 87 do 88 z czego komercyjne to 61 dni i strategiczne (SPR) to 27 dni) i teoretycznej nadpodaży (450 tys. b/d przy produkcji 102,010 mln b/d i popycie 101,55 mln b/d) to popyt odpowiednio w 2Q, 3Q i 4Q 2023 r. czyli 100,8; 102,03; ; 103,25 mln b/d i planowanej podaży przez  dziesiątkę z OPEC do końca 2024 r. 24,994 i „+” 15,469 mln b/d i „non OPEC” odpowiednio w kwartałach 72,47; 72,15 i 72,66 mln b/d uda się zasypać stale dziurę na poziomie ok. 2 mln b/d po decyzjach Arabii Saudyjskiej (ograniczenie najpierw w maju o 500 tys./b dziennie i następnie od lipca o 1 mln oraz Rosji 500 tys. b/d). Na razie chyba jednak powolne budzenie się gospodarek amerykańskiej, chińskiej i europejskiej bardziej każą wierzyć w przeszacowanie popytu niż katastrofę wynikającą z ograniczenia podaży. Tym bardziej, że Rosja nie publikuje rzetelnych danych, a handluje ropą jak tylko może aby spiąć finanse.
U nas w czerwcu E95 w hurcie średnio podrożała o 0,02% wobec maja (z 5,126 do 5,127 tys./m3 netto) i była o 29.4% tańsza niż w czerwcu 2022 r. E98 w czerwcu tańsza niż w maju 0,1% i 31% niż w czerwcu ubr. ON można było kupić średnio w hurcie o 1% taniej niż w maju i 31,5% niż w czerwcu 2022 r. Podobne relacje w przypadku oleju napędowego grzewczego (-1% wobec maja i 33% do czerwca 2022 r.). LPG autogaz był 0,5% tańszy niż w maju i ponad 35% tańszy niż w analogicznym okresie w 2022 r. Propan zmienił cenę najbardziej na korzyść klienta, bo cena była niższa prawie 7% niż w maju i 32% wobec czerwca 2022 r.
Wydaje się, że w polskich gazoportach w czerwcu rozładowano rekordowe ilości gazów.
W gazoportach LPG:
Gdańsk ok. 54 tys. ton.
Gdynia ok. 28 tys. ton.
Szczecin ok. 21 tys. ton.
Najwięcej LPG ze Szwecji ponad ok. 52 tys. ton, ok. 18 tys. z Niderlandów, ok. 14 tys. ton z Wielkiej Brytanii, ok. 11 tys. ton z Norwegii, ok. 2 tys. on z Belgii, ok. 6 tys. ton autogazu z Łotwy,
LNG
Świnoujście ok. 380 tys. ton.
Ok. 90 tys. ton pochodziło z Qataru i 290 tys. ton z USA.
 
Oczywiście przy szczegółowej analizie jasno widać jak podmiot dominujący i inni detaliczni (ale tylko duzi) doszli do prawdy i niby „zafundowali” nam promocje na lato. Ropa po uwzględnieniu umacniającego się wobec dolara złotego w czerwcu staniała wobec tej majowej: Brent o 2,74% a WTI 3,77%. Dodatkowo czerwcowe ceny ropy były odpowiednio o 12,47% i 13,77% niższe niż te z kwietnia. A właśnie ta i nawet marcowa była rozliczona wg formuł obowiązujących na rynku i zasad LIFO dopiero w czerwcu co pozwoliło na znaczne obniżenie kosztów surowca do produkcji, a tym samym kosztów własnych.
Jasno widać, że „promocja” na poziomie 4,5% czyli ok. 30 gr/L brutto (24 groszy netto) to co najwyżej połowa wartości o jaką gotowe paliwa mogłyby być tańsze przy zachowaniu godziwej marży, gdyby obniżano systematycznie ceny zgodnie z tym co dyktował rynek, jeśli chodzi o realny koszt produkcji i dystrybucji paliw.
Niestety kilkanaście ciepłych i bezwietrznych dni to przyczyna większego zużycia energii oraz zmniejszona podaż z OZE co w dużej mierze mimo spadku cen węgla przyczyniło się do wzrostu cen prądu. Te wobec maja zwiększyły się o ponad 10,4% choć wobec średniej od 1 stycznia dalej były niższe o ponad 7% (średnia z czerwca 530,4845 PLN/MWh netto przy średniej od 1 stycznia 570,97 PLN/MWh co i tak jest dalej znacznie niższą ceną niż 693 PLN/MWh ustaloną przez URE dla odbiorców taryf domowych (np. G11).
Mimo kilkunastu dni, w których w czerwcu rosły ceny gazu ziemnego to średnia z czerwca 151,42 PLN/MWh netto była i tak niższa od ceny z maja (157,55 PLN/MWh) o prawie 4% i prawie 32% niższa niż średnia od początku roku (222,57 PLN/MWh). Tutaj też tak jak w przypadku cen prądu URE ma pole do nomen omen popisu.